"ÖLDÜĞÜNÜZ ZAMAN DA BİZİ TANIYACAKSINIZ YOL YAKINKEN BİZİ DİNLEYİN"

Benim zavallı kardeşlerim! Kendinize ne kadar zulmettiğinizin farkında mısınız? Bir gün orada karşılaşacağız. Öldüğünüz zaman da bizi tanıyacaksınız. Biz size şimdiden hakkımızı helâl ettik ama Sahibimiz helâl edecek mi? Ne kadar büyük yanlışlar yaptığınızı, öldüğünüz zaman Allahû Tealâ size göstermeyecek mi zannediyorsunuz?

Öyleyse yol yakınken, sözümüzü dinleyin! Kim size, bizim söylediğimizin yanlış olduğunu söylüyorsa; ona söyleyin, ispat etsin. Her şehirde konferans vereceğiz. Böyle söyleyen birileri varsa -sizlerden her kim öyleyseniz- konferans günü gelin, orada bize sorun. Biz size -yanınızda Kur’ân da getirin- cevap verelim. Siz de oradan tetkik edin bakalım! Sözlerimiz doğru mu? Yanlış mı? Kendinize zulmettiğinizin farkında mısınız?

Sizin sözleriniz sevgili kardeşlerim yani bizim karşımızda olanlar; sizlere sesleniyorum: “Sizin sözleriniz, bizi üzmez, bizi yaralamaz ama vasfınıza üzülürüz.” Anlamıyorsunuz tabiî ne söylediğimi? Osmanlı’lığımıza üzülürüz; sizler tarafından temsil ediliyor diye, Osmanlı’lık… Onun için bu millete yazık oluyor. Onun için İslâm’a yazık oluyor. Hepiniz Allah’ı unutmuşsunuz. Bu; bu sınıfta olanlara sesleniyorum: “Şeytan, halinize bakıp kıs kıs gülüyor.” Allah’ın dostu olması lâzımgelenler; Allah’ın dostlarına karşı… Hâlâ kendinize yazık etmediğinizden emin misiniz, sevgili kardeşlerim?